تقویم تاریخ؛ از دستگیری صدام تا پایان حکومت قاجار
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۱۹۲۶۴
امروز، دوشنبه بیست و دوم آذر سال ۱۴۰۰هجری شمسی، برابر با هشتم جمادی الاول سال ۱۴۴۳ هجری قمری و مطابق با سیزدهم دسامبر سال ۲۰۲۱ میلادی است.
خبرگزاری میزان _ خبرگزاری صدا و سیما نوشت: مهمترین رویداد‌های تاریخی جهان در چنین روزی (بیست و دوم آذر) به شرح زیر است:
درگذشت میرزا حبیب الله رشتی، مرجع بزرگ و فقیه کبیر۱۲۷ سال پیش در چنین روزی بیست و دوم آذر سال ۱۲۷۳ هجری شمسی مرجع بزرگ و فقیه کبیر "میرزا حبیب اللَّه رشتی" درگذشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
میرزا حبیب اللَّه رشتی در سال ۱۱۹۸ ش در شهر املش گیلان در شمال ایران به دنیا آمد. وی به دلیل هوش بسیار و مطالعات عمیق در علوم اسلامی در ۲۵ سالگی به اجتهاد دست یافت. ایشان سپس برای استفاده از معارف دینی، راهی نجف اشرف شده و از محضر فقیه بزرگ، شیخ محمدحسن نجفی، صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری فیض برد. میرزا حبیب اللَّه رشتی پس از ارتحال شیخ انصاری از جمله ارکان مرجعیت بود، ولی هیچ گاه خود را برای ریاست حوزه معرفی نکرد و وجوه شرعی را قبول ننمود. آثار متعددی از این فقیه وارسته و مرجع جلیل بر جای مانده که بدایعُ الافکار، الالتقاط، الامامه و الاجتماعُ الامرِ و النهی، از کتب ارزشمند ایشان است.
سرانجام میرزا حبیب اللَّه رشتی در ۲۲ آذر ۱۲۷۳ ش در ۷۵ سالگی در نجف اشرف درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.
مهاجرت صغری۱۱۷ سال پیش در چنین روزی در بیست و دوم آذر سال ۱۲۸۳ هجری شمسی علمای تهران در اعتراض به ظلم و فساد به شهر ری در جنوب تهران مهاجرت کردند که این مهاجرت در تاریخ مشروطه ایران به "مهاجرت صغری" معروف شد.
در اثر فراگیر شدن ظلم و فساد و فقر و قحطی، در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه قاجار، علما که از وضع موجود به شدت رنج می بردند، جهت اصلاح اوضاع و فشار به دولت، تصمیم به مهاجرت از تهران به حرم حضرت عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام حسن علیه السلام نواده پیامبر اسلام در شهر ری گرفتند. این سفر که در ۲۲ آذر ماه ۱۲۸۴ ش صورت گرفت در ابتدا شامل دو هزار نفر بود. پس از چند روز، به تعداد متحصّنین افزوده گشت و از ده هزار تن فراتر رفت. مظفرالدین شاه با مشاهده وخامت اوضاع، درصدد حل قضیه برآمد و سرانجام با خواسته آنان که تاسیس عدالتخانه در کلیه شهر‌های ایران، اجرای قوانین اسلام در سراسر کشور و عزل علاءالدوله حاکم ظالم تهران، موافقت نمود. این تحصن سرانجام در ۲۲ دی ۱۲۸۴ ش به پایان رسید و با ادامه مبارزه توسط علما و مردم، مظفرالدین شاه مجبور شد فرمان مشروطه را در چهاردهم مرداد ماه ۱۲۸۵ ش امضا کند.
۹۶ سال پیش در چنین روزی، بیست و دوم آذر ۱۳۰۴ هجری شمسی مجلس مؤسسان در ایران که برای انتقال سلطنت از سلسله قاجار به خاندان پهلوی تشکیل شده بود، ماموریت خود را با تغییر اصولی از قانون اساسی، انجام داد.
به این ترتیب، ۱۵۳ سال حاکمیت شاهان قاجار بر ایران خاتمه یافت و حکومت ۵۳ ساله رژیم پهلوی، آغاز شد. ویژگی‌های مشترک سلاطین قاجار و پهلوی، استبداد داخلی، بی کفایتی و فرمانبری آنان از دولت‌های بیگانه بود. رضا خان یک درجه دار ارتش بود و با توطئه و کمک انگلیس در سال ۱۲۹۹ هجری شمسی دست به کودتا زد و به تدریج زمام امور را بدست گرفت و در این روز، رسماً شاه ایران شد. رژیم دیکتاتوری پهلوی نیز به دلیل وابستگی به قدرت‌های بیگانه و نیز روا داشتن ظلم و ستم فراوان بر مردم ایران، در بهمن سال ۱۳۵۷ ه. ش درپی پیروزی انقلاب اسلامی سرنگون شد.
۱۲۰ سال پیش در چنین روزی، هشتم جمادی الاول سال ۱۳۲۳ هجری قمری شیخ «محمد عبده» (Muḥammad 'Abduh)، از فضلا و مبارزان مشهور مسلمان در بندر اسکندریه در شمال مصر درگذشت.
وی تحصیلات خود را در دانشگاه الازهر آغاز کرد. سپس به محضر درس سید جمال الدین اسدآبادی، روحانی آزادیخواه ایرانی راه یافت و از اندیشه‌های او بهره‌های بسیار برد. پس از تبعید سید جمال الدین اسدآبادی، عبده جانشین وی در تدریس شد، اما با گسترش نفوذ استعمار انگلیس بر کشور مصر، عبده نیز به سوریه تبعید گردید. عبده پس از شش سال تدریس در سوریه، به پاریس رفت و سید جمال الدین اسدآبادی را در انتشار روزنامه «عروة الوثقی» یاری کرد. او پس از بازگشت به مصر، به قضاوت مشغول شد. شیخ محمد عبده، همانند استادش سیدجمال الدین اسدآبادی، آرزوی اتحاد جهان اسلام و مذاهب اسلامی را داشت و معتقد بود باید مسلمین جهان، علیه کفار و استعمارگران متحد شوند.
۱۸ سال پیش، در روز سیزدهم دسامبر سال ۲۰۰۳ میلادی صدام دیکتاتور رژیم بعثی عراق در مخفیگاهش در نزدیکی تکریت - واقع در شمال بغداد ـ دستگیر شد.
وی از زمان حمله آمریکا و انگلیس به عراق در مارس سال ۲۰۰۳، پنهان شده بود. دستگیری دیکتاتور خونریز بغداد، موجب شادی فراوان مردم عراق و کشورهایی، چون ایران و کویت شد که نتایج ویرانگر ظلم و استبداد او را دیده بودند. از طرف دیگر، با وجود آنکه مردم جهان منتظر شنیدن ناگفته‌های جنایات دیکتاتور سابق عراق در مدت زمامداری وی بودند، آمریکائی‌ها بلافاصله پس از دستگیری صدام، وی را تحت نظر خود قرار دادند تا همکاری‌های نزدیک دولت‌های غربی بویژه کاخ سفید، با این دیکتاتور وابسته فاش نشود. صدام در سال ۱۹۶۸ با کودتای حزب بعث به حاکمیت عراق راه یافت و در سال ۱۹۷۹ قدرت کامل را در این کشور در دست گرفت. وی درطول زمامداری مستبدانه خود، علاوه بر سرکوب و کشتار مردم عراق، به دو کشور ایران و کویت حمله کرد و جنایات هولناکی را مرتکب شد. این دیکتاتور بی رحم، سرانجام در آخرین روز‌های سال ۲۰۰۶ اعدام شد.
۵۸ سال پیش در چنین روزی سیزدهم دسامبر سال ۱۹۶۳ میلادی شیخ شلتوت، رئیس دانشگاه الازهر و مفتی بزرگ مصر درگذشت.
شیخ محمود شلتوت، عالم بزرگ دینی مصر در سال ۱۸۹۲ م در مصر به دنیا آمد. در ۱۴سالگی در مرکز دینی علمی اسکندریه به تحصیل پرداخت و در ۱۸ سالگی گواهینامه تحصیلی دانشگاهی گرفت. وی سپس در اسکندریه به سمت مدرس دینی برگزیده شد و در سال ۱۹۲۷ م به قسمت عالی دانشگاه الازهر منتقل گردید. شیخ شلتوت چندی بعد عضو هیأت فتوا شد و در دانشکده شریعت، مقام بزرگی یافت. او در سال ۱۹۵۸ م به ریاست دانشگاه بزرگ اسلامی الازهر مصر برگزیده شد و خدمات فراوانی انجام داد. از جمله اقدامات مهم شیخ شلتوت در زمان ریاست بر الازهر این بود که پس از مکاتبههای متعدد با آیت الله العظمی بروجردی، مرجع بزرگ تقلید شیعیان، مذهب شیعه اثنی‌عَشری را به رسمیت شناخت. او عمل به موازین مذهب شیعه را همانند یکی از مذاهب اربعه، جایز دانسته و به مذهب شیعه به‌عنوان یکی از مذاهب بزرگ اسلامی در دانشگاه الازهر کرسی تدریس اختصاص داد. الاسلام عَقیده.. و شریعَه، دَعوهُ.. المُحمدیه، القتال فی‌الاسلامِ، فِقه القُرآن و المُقارِنَه.. بین المذاهِب از جمله تالیفات ایشان است. سرانجام شیخ محمود شلتوت ۱۹۶۳ م در ۷۲ سالگی درگذشت.
۹۰ سال پیش در چنین روزی، ۱۳ دسامبر ۱۹۳۱ میلادی "گوسْتاوْ لوبون" (Gustave Le Bon) مستشرق و نویسنده معروف فرانسوی درگذشت.
گوسْتاوْ لوبون، دانشمند متفکر و نویسنده فرانسوی متخصص در تاریخ تمدن اسلامی در سال ۱۸۴۱ م در فرانسه به دنیا آمد. وی پس از طی دروس مقدماتی، به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت. اما، آن چه گوستاو لوبون را به شهرت رساند، تحقیقات تاریخی و اجتماعی او بود چرا که به بررسی درباره روانشناسی اجتماعات مختلف و توسعه و تکامل فرضیه روانشناسی اجتماعی علاقه تامّی داشت. وی اساس تحقیقات اجتماعی خود را بر روانشناسی قرار داد و برای شناختن روحیات ملل مختلف به سیر و سیاحت پرداخت. لوبون همچنین کتابهای متعددی در این موضوع نگاشت که مورد استقبال متفکران کشورهای گوناگون، قرار گرفت و به زبانهای مختلف ترجمه شد. گوستاو لوبون در سیاحتهای طولانی خود، مجذوب تمدن مشرق زمین شد و درباره آن، بررسیهای عمیقی به عمل آورد و حاصل آن را در چهار کتاب مشهور خود تحت عنوان تمدن عرب، تمدن هندوستان، تمدن مصری و تمدن عرب در اندلس انتشار داد. دکتر گوستاو لوبون سرانجام در ۱۳ دسامبر ۱۹۳۱م در نود سالگی در نزدیکی پاریس درگذشت.
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: تقویم تاریخ تقویم رسمی سال پیش در چنین روزی دانشگاه الازهر الدین اسدآبادی بیست و دوم آذر میرزا حبیب شیخ شلتوت هجری شمسی ه رشتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۱۹۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟
قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته می‌شود، یک‌گورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابان‌های شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته می‌شود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشورهای فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سال‌های دور در ایران زندگی می‌کردند و در این کشور نیز از دنیا رفته‌اند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بوده‌اند که در بین آنها اشخاص مشهور نیز دیده می‌شود.
به گزارش همشهری آنلاین، افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده شده‌اند، ملیت‌های مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبرها نیز علائمی چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده می‌شود. افرادی که در این قبرستان آرمیده‌اند، سربازان گمنام روسیه و لهستانی‌هایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست داده‌اند. تعدادی از قبرها نیز مربوط به کنت‌های فرانسوی، شاهزاده‌های گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راه‌آهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقی‌دان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدین‌شاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران می‌توان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظ‌الصحه اشاره کرد.
این محدوده در گذشته‌های دور زمین کشاورزی بود که بعدها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعدها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمین‌های این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخش‌های مختلف این گورستان توسط سفارت‌های فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آنها این محل را مدیریت می‌کنند.
قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخش‌ها ورودی جداگانه‌ای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌کند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوری‌های کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمی‌گیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شده‌اند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آنها افراد نامی و سرشناسی چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده می‌شوند. قدیمی‌ترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد.
مسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکس‌های قبرستان دولاب دفن شده‌اند که از مشهورترین آنها می‌توان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بوده‌اند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده می‌شود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناک‌ترین بخش شناخته می‌شود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار می‌کردند و همین‌جا جان خود را از دست دادند. قبرهای این افراد در زیرزمین و لای دیوارها قرار دارد و سنگ قبر آنها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوارهای نصب شده است.
در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیک‌هاست. در این بخش قبر افراد مشهوری چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده می‌شود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارت‌خانه‌های مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفه‌گری ارامنه مدیریت می‌شود. یک خانواده در این قبرستان زندگی می‌کنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند.
سایر اخبار
خودکشی دانشجوی کارشناسی ارشد در کوی دانشگاه تهران